Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Polska, wąskokolumnowa odmiana o cisa dosyć wolnym wzroście, osiągająca po 10 latach do 2 m wys. Pędy wyprostowane, sztywne, igły ciemnozielone. Wymaga dosyć żyznych i wilgotnych gleb. Polecana do małych ogródków przydomowych i na cmentarze.
Bylina kłączowa, która często – choć nieprawidłowo – oferowana jest jako ''trawa''. Ma liczne, wąskie liście i tworzy niskie kępy (wys. do 40 cm), które są ozdobne przez cały sezon wegetacji (są zimozielone, choć w naszym klimacie roślina może przemarzać). U odmiany ‘Niger’ liście mają ciemnofioletową barwę. Dodatkowo, latem (VII-IX) pojawiają się...
Odmiana bardzo powoli rosnąca ,o pokroju bardzo regularnego stożka, o cienkich, sztywnych pędach. Dorasta do wysokości 1,5-2,5 m, przy średnicy u podstawy dochodzącej do 1,5 m. Niekiedy wytwarza dwa lub więcej przewodników, a wtedy mamy do czynieni
Odmiana bardzo powoli rosnąca ,o pokroju bardzo regularnego stożka, o cienkich, sztywnych pędach. Dorasta do wysokości 1,5-2,5 m, przy średnicy u podstawy dochodzącej do 1,5 m. Niekiedy wytwarza dwa lub więcej przewodników, a wtedy mamy do czynienia z dwoma lub więcej stożkami.Igły krótkie (1-1,5 cm długości) cienkie i miękkie, wcześnie rozwijające się na wiosnę. Igły z reguły niebiesko zabarwione, ale występują wyraźne place z igłami zielonymi. Całe drzewko wygląda nieco łaciato, przy czym zarówno liczba, jak i wielkość poszczególnych plam jest zmienna w każdym roku.Nie wytwarza szyszek.Jest to sport odmiany P. glauca ‘Conica’, otrzymana przez Williama Sandersa z Tigard w Oregonie, do handlu została wprowadzona w 1986 roku.Wytrzymała na mrozy (strefa 5a), czasami jednak mroźne i silne suche wiatry mogą przesuszyć igły od strony nawietrznej, które brązowieją i opadają.Tolerancyjna w stosunku do gleby, jednak najlepiej rośnie w podłożu żyznym, umiarkowanie wilgotnym, o odczynie lekko kwaśnym. Odporna na suszę i zanieczyszczenie powietrza. Wymaga stanowisk słonecznych.Polecana do ogrodów przydomowych - na rabaty, wrzosowiska i do ogrodów skalnych. Sadzi się ją pojedynczo lub w niewielkich grupach w miejscach zacisznych i osłoniętych. W okresie zimy należy chronić przed zbyt silnym nasłonecznieniem i wiatrami.
Szczegóły produktu
818901
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Nowa, jedna z najlepiej wybarwionych odmian świerka kłującego, o rzeczywiście srebrnych igłach. Pokrój regularny, stożkowaty. Bardzo gęste ugałęzienie. Rośnie średnio silnie. Roczny przyrost 15-20 cm. Po 10 latach osiąga 1,8 m wysokości i 1 m szerokości.
Świerk Meyera jest drzewem o szerokostożkowej, regularnej i dobrze zagęszczonej od samej ziemi koronie, dorastającym do 30 m wysokości. Pień niezbyt gruby, przeważnie osiąga 0, 6 m średnicy w pierśnicy, pokryty szarobrązową, nieregularnie łuszczącą się korą.
Drzewo o pięknym, płaczącym pokroju. Rośnie powoli. Na stanowiskach naturalnych, w północnoamerykańskich górach w pobliżu wybrzeża Pacyfiku, osiąga 20 - 35 m wysokości. W naszym klimacie po 30 latach dorasta do 4-5 m wysokości. Młode rośliny długo wyprowadzają przewodnik.
Wysokie drzewo dorastające u nas do 15 m wysokości, o pokroju stożkowatym, o konarach niemal poziomo wyrastających z pnia. Jeśli rośnie luźno, to zwykle ugałęzione do samej ziemi. Pędy sztywne i głęboko bruzdkowane.Igły sztywne, grube, długości do 3 cm, kwadratowe lub bocznie spłaszczonść odporna na zanieczyszczenia miejskie. Preferuje tereny z dużą...
Cecha ciekawa, zwłaszcza ze względu na 3-8 cm długości, najpierw czerwonawe, później kremowobrązowe szyszki znajdujące się na końcach młodych pędów - podobne do P. abies 'Acrocona' - ale bardzo liczne i pojawiające się nawet na bardzo młodych roślinach.
Wolno rosnące, gęste i zwarte drzewo o zielononiebieskich igłach, stożkowatym pokroju, dorastające do około 6-8 m wysokości. Odmiana uzyskana z siewu w 1929 roku w Black Hills Nursery, w USA. Pędy liczne, lekko wzniesione, sztywne, gęsto otoczone igłami.
Malowniczy świerk o wąskim, stożkowym pokroju, znaleziony w Czechach na przełomie XIX i XX wieku, w lesie koło zamku Červený Hrádek, zwanym wówczas Rothenhaus. Wzrost wolniejszy niż typowego świerka pospolitego. Dorasta do 6-10 m wysokości i 2,5-3 m szerokości.
Karłowa odmiana świerka kłującego o płaskokulistym, gniazdowym pokroju. Rośliny rozmnażane przez sadzonkowanie (na własnych korzeniach), dłużej zachowują kulisty pokrój. Po 10 latach osiągają 0,5 m wysokości i 0,8 m szerokości. Rośliny szczepione rosną znacznie silniej,
świerk kłujący ''Gwiazdor'' - młode przysrosty białokremowe, igły stosunkowo krótkie, szaroniebieskie,. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i
"To jest złota forma ""Świerku Czarnego"" Jest to odmiana średnio rosnąca do około 3 w ciągu pierwszych 10 lat.Ma piramidalny pokrój, dzięki czemu idealnie nadaje się jako okaz, zwłaszcza na małym trawniku. Ma niezwykłą kolorystykę polegającą na tym, że od spodu igły są niebieskie, a na górze złote. Bardzo rzadko występuje w uprawie."
Szybko rosnące dość duże drzewo dorastające do 10 m wysokości, o pokroju kolumnowym. Korona wąska, dość gęsta. Pędy grube i silne, wyrastają z pnia pod ostrym kątem. Igły sztywne, grube, długości do 2,5 cm, kwadratowe lub bocznie spłaszczone długo i ostro zakończone, kłując
Drzewo iglaste z rodziny sosnowej i świerkowej, dorastające do wysokości 0,5 metra i szerokości 3 metrów. Prosta wersja świerka kolczastego z szaro-niebieskimi igłami. Igły są twarde i ostre. Odmiana holenderska, w pełni mrozoodporna, preferuje stanowiska słoneczne i wilgotne, przepuszczalne gleby.Odpowiednie rośliny do pokrywania skarp i ścian
Drzewo szybko rosnące, dorastające do wysokości 12-15 m, o wąskim, stożkowatym pokroju. Gałęzie krótkie, skierowane łukowato ku górze, boczne także krótkie, zwisające. Igły 1-2 cm długości i 1-2 mm szerokości, spłaszczone, u młodych roślin ostre i kłujące, u starszych tępe.
Wolno rosnąca odmiana o pokroju szerokostożkowatym. W młodym wieku półkulista, bez przewodnika, po kilku latach wytwarza się przewodnik. Dorasta do wysokości 3-5 m i osiąga średnicę do 3 m. Pędy krótkie poziome. Igły sztywne, grube, długości do 3 cm,
świerk biały ''Pendula'' – forma zwisająca, igły srebrzystoniebieskie. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli, także gleby
Odmiana bardzo powoli rosnąca ,o pokroju bardzo regularnego stożka, o cienkich, sztywnych pędach. Dorasta do wysokości 1,5-2,5 m, przy średnicy u podstawy dochodzącej do 1,5 m. Niekiedy wytwarza dwa lub więcej przewodników, a wtedy mamy do czynieni
