Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Polska, wąskokolumnowa odmiana o cisa dosyć wolnym wzroście, osiągająca po 10 latach do 2 m wys. Pędy wyprostowane, sztywne, igły ciemnozielone. Wymaga dosyć żyznych i wilgotnych gleb. Polecana do małych ogródków przydomowych i na cmentarze.
Bylina kłączowa, która często – choć nieprawidłowo – oferowana jest jako ''trawa''. Ma liczne, wąskie liście i tworzy niskie kępy (wys. do 40 cm), które są ozdobne przez cały sezon wegetacji (są zimozielone, choć w naszym klimacie roślina może przemarzać). U odmiany ‘Niger’ liście mają ciemnofioletową barwę. Dodatkowo, latem (VII-IX) pojawiają się...
Wolno rosnące, gęste i zwarte drzewo o zielononiebieskich igłach, stożkowatym pokroju, dorastające do około 6-8 m wysokości. Odmiana uzyskana z siewu w 1929 roku w Black Hills Nursery, w USA. Pędy liczne, lekko wzniesione, sztywne, gęsto otoczone igłami.
Wolno rosnące, gęste i zwarte drzewo o zielononiebieskich igłach, stożkowatym pokroju, dorastające do około 6-8 m wysokości. Odmiana uzyskana z siewu w 1929 roku w Black Hills Nursery, w USA. Pędy liczne, lekko wzniesione, sztywne, gęsto otoczone igłami. Igły dosyć krótkie, 1,5 do 2 cm długości, równomiernie rozmieszczone na gałązkach, lekko podgięte ku górze, sinozielone, pokryte woskowym nalotem, tępo zakończone i słabo kłujące, po roztarciu pachnące czarną porzeczką. Młode przyrosty jasnozielone. Wczesną wiosną na spodniej stronie bocznych gałązek pojawiają się czerwone kwiaty męskie. W górnej części korony, na wierzchniej stronie gałęzi wyrastają młode szyszki żeńskie, także czerwone. Dojrzewające szyszki zielenieją, zwisają, a potem brązowieją. Dojrzewają w tym samym roku późną jesienią. Przed opadnięciem otwierają się i pomimo, że nie są duże , to nadal pozostają bardzo dekoracyjne. Odmiana przypomina gatunek, ale różni się od niego mniejszym rozmiarem, wolniejszym tempem wzrostu, jaśniejszym wybarwieniem igieł i nieco krótszymi szyszkami. Ponieważ jest bardziej zwarta, może byś stosowana w niedużych ogrodach przydomowych oraz w zieleni osiedlowej i miejskiej. Ma niewielkie wymagania uprawowe, dobrze rośnie na przeciętnej glebie ogrodowej. Wykazuje dużą tolerancję na suszę i jest w pełni odporna na mróz.
Szczegóły produktu
818501
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Karłowy świerk o pokroju płaskokulistym, u młodych roślin z lekkim zagłębieniem po środku. Ze względu na ten charakterystyczny kształt, bywa nazywany świerkiem gniazdowym. Szczególnie dekoracyjny na wiosnę, w momencie pojawienia się młodych, jasnozielonych przyrostów.
Płacząca, niebiesko-szara odmiana świerka Engelmanna. Igły są jasnoniebieskie. Bardzo odporny na zimno wybór, który jest zarówno pełen wdzięku, jak i niesamowity dla krajobrazu. Warstwy niebiesko-zielonych liści wdzięcznie i delikatnie układają się kaskadowo,
świerk kaukaski 'Juwel' – zwarta, karłowa odmiana o kulistym pokroju, Nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od zimowych wiatrów. Dobrze prezentuje się z wrzosami i płożącymi krzewinkami,...
Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika,
Gęsta, karłowa, wolno rosnąca odmiana świerka. Po 10 latach osiąga 0,5-0,7 m wysokości. Po wielu latach dorasta do 2,5 m. W młodym wieku forma prawie kulista, z czasem stożkowa, z kilkoma przewodnikami. Ze środka krzewu wyrastają we wszystkich kierunkach grube,
Świerk Meyera jest drzewem o szerokostożkowej, regularnej i dobrze zagęszczonej od samej ziemi koronie, dorastającym do 30 m wysokości. Pień niezbyt gruby, przeważnie osiąga 0, 6 m średnicy w pierśnicy, pokryty szarobrązową, nieregularnie łuszczącą się korą.
Wolno rosnąca odmiana świerka kłującego o wyjątkowo atrakcyjnym, intensywnie niebieskim zabarwieniu igieł. Rośnie w formie ładnego, regularnego, symetrycznego, średnio gęstego stożka, osiągając po 10 latach ok. 1-1,5 m wysokości i 1 m szerokości''
Świerk 'Finedonensis' to rodzaj świerka o dość silnym pokroju stożkowym. Cechą charakterystyczną jest intensywnie żółty kolor wegetacji wiosennej, która po około 3 tygodniach zmienia kolor na zielony. Po 10 latach osiąga około 3 m wysokości. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste o glebie żyznej, umiarkowanie wilgotnej. Dobrze rośnie w cieniu, ale...
Świerk biały 'Conica' December (Picea glauca 'Conica' December) to odmiana o stożkowatym pokroju, dorastająca do 200 cm wysokości po 10 latach. Posiada sztywne pędy, na których osadzone są krótkie igły. Preferuje słoneczne lub lekko zacienione stanowiska oraz żyzne i wilgotne gleby. Polecana do ogrodów przydomowych, do ogrodów skalnych oraz alpinariów,...
Duże, dość szybko rosnące drzewo o pokroju szerokostożkowatym. Korona regularna, stosunkowo gęsta. Konary wyrastają z pnia nieco w górę, pędy grube i silne. Dorasta do wysokości 12-15 m. Igły długości 2,5-3,5 cm, ułożone na pędzie promieniście, cienkie,
Niebieska jodła, ciemne blauw- zielone igły, gęsty i zwarty Rozmiar: 2,5 m Odmiana o niewielkich wymaganiach, poza potrzebą słonecznego miejsca. Dobrze rośnie na wszystkich uprawnych, ogrodowych glebach, najlepiej na żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych, kwaśnych lub lekko kwaśnych. Wytrzymała na mrozy. Nadaje się do małych ogrodów przydomowych.
Picea omorika 'Hradec Kralove' Rzadka karłowata forma świerka serbskiego. Igły są niebieskozielone i bardzo żywe. Lepsze ulistnienie niż większość roślin tego gatunku. Pędy rosną 6-9 cm rocznie. Ten drzewo iglaste tworzy okrągłą kulę karłowatą.
Obecnie brak na stanie, prawdopodbnie będą od połowy sierpnia 2024
Wolno rosnące, gęste i zwarte drzewo o zielononiebieskich igłach, stożkowatym pokroju, dorastające do około 6-8 m wysokości. Odmiana uzyskana z siewu w 1929 roku w Black Hills Nursery, w USA. Pędy liczne, lekko wzniesione, sztywne, gęsto otoczone igłami.
