Picea abies 'Acrocona' - świerk pospolity

Odmiana świerka pospolitego z szyszkami na zakończeniach pędów, znaleziona w 1890 r. w lesie w Szwecji. Wzrost powolny. Stare egzemplarze po ok. 30 latach dorastają do 4-5 m wysokości i 3 m szerokości. Pokrój roślin nieregularny, gęsty, w zarysie szerokostożkowaty z gałęziami wyrastającymi z pnia niemal pod kątem prostym i ze zwisającymi gałęziami bocznymi. Pokrój w starszym wieku drzewiasty. Igły długości 1-3,5 cm, błyszczące, ciemnozielone, zaostrzone, kłujące. Młode szyszki mają czerwone zabarwienie, co roku na wiosnę pojawiają się w dużych ilościach na końcach pędów. Dojrzałe szyszki w dwóch rodzajach, masywne, wydłużone na końcach bocznych gałęzi oraz małe, zaokrąglone, bez nasion na końcach szczytowych pędów. Szyszkują już młode rośliny. Świerk mało wymagający, ale nie lubi suchego i zanieczyszczonego powietrza. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych i na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Dobry do sadzenia w małych ogrodach i wszędzie tam, gdzie można z bliska podziwiać niezwykłe szyszki na niewielkim drzewie.