Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Polska, wąskokolumnowa odmiana o cisa dosyć wolnym wzroście, osiągająca po 10 latach do 2 m wys. Pędy wyprostowane, sztywne, igły ciemnozielone. Wymaga dosyć żyznych i wilgotnych gleb. Polecana do małych ogródków przydomowych i na cmentarze.
Bylina kłączowa, która często – choć nieprawidłowo – oferowana jest jako ''trawa''. Ma liczne, wąskie liście i tworzy niskie kępy (wys. do 40 cm), które są ozdobne przez cały sezon wegetacji (są zimozielone, choć w naszym klimacie roślina może przemarzać). U odmiany ‘Niger’ liście mają ciemnofioletową barwę. Dodatkowo, latem (VII-IX) pojawiają się...
Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół.
Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół. W starszym wieku wszystkie pędy zwisają wzdłuż pnia. Igły płaskie, 1-2 cm długości i 1-2 mm szerokości, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone, od spodu niebieskawobiałe z dwoma białymi paskami, gęsto ułożone na pędach, mieniące się dwoma kolorami. Dobrze znosi klimat miejski. Nie ma specjalnie dużych wymagań glebowych, choć najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, umiarkowanej wilgotnych, lekko kwaśnych. Wymaga stanowisk słonecznych lub lekko cienistych. Jedna z piękniejszych odmian drzewiastych o wąskim, płaczącym pokroju, polecana do wszystkich ogrodów i terenów zieleni, do sadzenia w eksponowanych miejscach. Istnieje kilka typów tej odmiany o podobnych cechach, powstałych za sprawą rozmnażania przez wysiew nasion i selekcji. Pierwsza taka roślina została opisana w Niemczech w 1920 roku.
Szczegóły produktu
820201
1000 Przedmioty
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 5-6 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości przy podstawie. I
Bardzo dekoracyjny świerk z koroną w kształcie stożka. Dorosłe igły są zielone, a młode przyrosty różowe, stopniowo przechodzące w krem, co nadaje mu niezwykle fantastyczny wygląd. Wysokość dorosłej 10-letniej rośliny wynosi 2,0 m. Wysokość dorosłego drzewa wynosi 4-5 m.
świerk kaukaski 'Summergold' - wiosenne przyrosty złotożółte, starsze igły żółtawe, zwarty pokrój Nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od zimowych wiatrów. Dobrze prezentuje się z...
Picea pungens 'Sonia' to krzew dorastający do 2 m wysokości. Odmiana charakteryzuje się kulistostożkowatym pokrojem i powolnym wzrostem. Pędy poukładane gęsto. Krótkie igły mają barwę niebieskozieloną. Świerk 'Sonia' preferuje stanowiska słoneczne do półcieniste.
Płożąca odmiana świerka, niewytwarzająca przewodnika, zwykle jednak uprawiana, jako forma szczepiona lub też prowadzona przy przewodniku. Jej wysokość uzależniona od wysokości szczepienia lub też wysokości palika, przy którym była prowadzona.
Świerk kłujący , choć pochodzi z lasów Gór Skalistych Kanady i USA, jest tutaj bardzo udomowionym drzewem. Szczególnie popularne są tu odmiany o niebieskawych igłach. Zwykle rosną wolno, dlatego są częstym wyborem do mniejszych ogrodów jako ciekawi.
Świerk Engelmanna. Gęste, wyprostowane drzewo z szaroniebieskimi igłami. Wybrany ze względu na jasnoniebieski kolor. Ciemne, błyszczące pąki są atrakcyjne zimą. Dorasta do 3,5 m wysokości i 1,5 m szerokości w ciągu 10 lat.
Wolnorosnąca odmiana świerka serbskiego, przybierająca kształt szerokiego stożka o nieregularnej powierzchni. Po 10 latach dorasta do 0,6 m wysokości i 0,75 m średnicy. Pędy krótkie, sztywne. Młode przyrosty złociste. Igły krótkie, 5-10 mm długości
Drzewo o regularnym, stożkowatym pokroju, dorastające do 4 m wysokości. W młodym wieku powoli rosnące, później nieco szybciej.Najlepszym podłożem są gleby gliniasto-piaszczyste, zasobne w próchnicę, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśne
wierzbówka kiprzyca - bylina dorasta do 1,5 m wys., jasnoróżowe kwiatostany, Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych. Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa...
Obecnie brak na stanie, prawdopodbnie będą od połowy sierpnia 2024
Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół.
