Alnus rubra Pinnatisecta – olcha czerwona

olcha czerwona Pinnatisecta – liście powcinane. Stanowisko słoneczne lub lekko zacienione pozwoli drzewu rozwinąć pełnię swoich możliwości i wykształcić ładną, szeroko kolumnową koronę. Jest to roślina polecana przede wszystkich do nowoczesnych założeń ogrodowych oraz dla kolekcjonerów. Obecnie bardzo słabo znana i równie rzadko spotykana na terenie kraju, są już jednak pojedyncze szkółki produkujące tę odmianę. W ogrodzie najlepiej prezentuje się rosnąca samotnie, tak aby optycznie nie zlewała się z tłem. Pięknie będzie wyglądać i czuć się w pobliżu zbiorników wodnych lub w towarzystwie niższych krzewów nad którymi będzie dominować. Polecamy tę olszę jako ciekawostkę świata roślin, nadającą się do uprawy na terenie całej Polski. Kora początkowo błyszcząco brunatnoczerwona, z czasem staje się popielatoszara, zawsze pozostaje gładka (jest upstrzona jedynie kreskowatymi, poziomymi przetchlinkami w jaśniejszym kolorze). Młode pędy obłe (niekanciaste – Różnica w stosunku do olsz czarnej i szarej), najpierw zielonawe, potem ciemnoczerwone, nakrapiane drobnymi, kropkowatymi przetchlinkami o białym kolorze, początkowo owłosione, później łysiejące. Pąki siedzące bez trzoneczków (najważniejsza różnica w stosunku do olsz czarnej i szarej!), stożkowate lub jajowate, szpiczasto zakończone (kolejna różnica), okryte 4-6 zielonawymi lub ciemnoczerwonymi, orzęsionymi łuskami, nagie i lepkie, boczne podobnej wielkości co wierzchołkowe, odstające od pędu.