Ginkgo biloba Praga – miłorząb dwuklapowy

Niska, wolno rosnąca odmiana miłorzębu o szerokim pokroju, z charakterystycznie horyzontalnie ułożonymi pędami. W literaturze bardzo często mylona z podobną odmianą Pendula, ale w odróżnieniu od niej nie tworzy parasolowatej korony ze zwieszonymi pędami, lecz gałęzie rosną szeroko i poziomo. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że może od tej odmiany pochodzić. Okaz mateczny, początkowo noszący nazwę Ginkgo biloba var. pragensis, później Ginkgo biloba Pragensis rośnie w Ogrodzie Botanicznym w Pradze i jest klonem męskim, nie tworzy nasion. Jego wiek szacuje się na około 150 lat. W 1996 roku nazwa drzewa matecznego została zmieniona na Ginkgo biloba Praga. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów, nagie, żółte długopędy oraz wałeczkowate, pokryte dość licznie bliznami po opadłych liściach krótkopędy, znacznie mniejsze i cieńsze. Pąki brązowego koloru , szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe dla gatunku tj. ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokość 5–8 cm z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym blaszkę na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści rozchodzi się wachlarzowato od nasady ogonka po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Drzewo pięknie prezentuje się jesienią, gdy liście przybierają złocistożółte barwy, długo utrzymują się na gałęziach i przepięknie mienią się w promieniach słonecznych. Wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Preferuje stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. W młodym wieku wymaga okrycia na zimę, zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Ze względu na piękny, szeroki pokrój odmiana polecana do sadzenia pojedynczo w dużych ogrodach przydomowych w miejscach wyeksponowanych.