Abies concolor - jodła jednobarwna

Drzewo iglaste naturalnie występujące w Kanadzie i pn. wsch. stanach USA. Tworzy lasy na dużych powierzchniach, na wysokości od 0 do 1500 m n.p.m. W 1698 lub wcześniej wprowadzona do Anglii. Po raz pierwszy opisana w 1768. Drzewo małe lub średniej wielkości, 15-20 m wysokości. Korony starych drzew wąskie, strzeliste, stożkowate, z ostrym wierzchołkiem. Igły krótkie, wąskie i płaskie, od góry ciemnozielone i błyszczące, od dołu z dwoma białymi lub szarymi paskami. Zapach igieł przyjemny, balsamiczny. Igły ułożone dwustronnie, płasko, powierzchnia pędu jest widoczna. Pączki pokryte szklistą żywicą. Szyszki małe, 5-10 cm dł, dojrzewają i rozpadają się od września do listopada. Wytrzymała na mrozy, ale wymaga wysokiej wilgotności powietrza i gleby. Nie znosi dużych wahań temperatury. Najczęściej spotykane drzewko bożonarodzeniowe na drugiej półkuli . Przemysłowo wykorzystuje się tam również drewno i żywicę. Do zastosowania w większych ogrodach i parkach, na osłoniętych stanowiskach.