Phlox subulata – Wilson Maischnee - Floks, płomyk szydlasty-

Płomyk szydlasty ‘G.F. Wilson’ to niska bylina z rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). Nazwa rośliny (płomyk) pochodzi od łacińskiego słowa phlox - płomień i odnosi się do jaskrawo wybarwionych kwiatów, a od kształtu ostrych końców liści pochodzi polska nazwa – szydlasty. Floks szydlasty to jedna z najlepszych i najczęściej sadzonych roślin na skalniaki. Odmiana płomyka szydlastego ‘G.F. Wilson` tworzy niskie (10 cm wysokości) poduchy gęsto ulistnionych, szydlastych (igiełkowatych) pędów, które na wiosnę (w kwietniu i maju, a czasem nawet w czerwcu) obsypują się setkami małych jasnych fioletowoniebieskich kwiatków. Płomyk szydlasty ‘G.F. Wilson’ tworzy niskie i gęste kobierce, szybko się rozrasta zadarniając coraz to nowe powierzchnie gleby. Najlepiej wygląda posadzony w małych grupach (po kilka sztuk). Dobrze prezentuje się w sąsiedztwie różnokolorowych odmian floksów lub innych kwitnących gatunków roślin skalnych. Najlepiej będzie rósł i kwitł na stanowisku słonecznym, w glebie piaszczystej o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Płomyk szydlasty ‘G.F. Wilson’ jest dość tolerancyjny w stosunku do gleby, pod warunkiem że będzie ona przepuszczalna. Płomyk szydlasty ‘G.F. Wilson’ jest bardzo często sadzony na skalniakach. Często wykorzystuje się go jako roślinę zadarniającą, a także sadzi na murkach i w szczelinach między kamiennymi płytami oraz na niskich rabatach. Z uwagi na swoje niewielkie rozmiary płomyk szydlasty ‘G.F. Wilson’ powinien być zawsze sadzony na froncie kompozycji, aby nie został zasłoniony przez większe rośliny. Większość odmian płomyka szydlastego jest w pełni mrozoodporna, jednak odmiana ‘G.F. Wilson’ może przemarzać w mroźne i bezśnieżne zimy. Dlatego warto go zabezpieczyć jedliną, słomą lub białą agrowłókniną. Nie wolno roślin okrywać liśćmi gdyż często pod nimi gniją.