Ailanthus altissima – bożodrzew

Duże drzewo dorastające do wysokości 20 m, o koronie szerokoeliptycznojajowatej, luźnej. Szybko rośnie. Młode pędy grube, żółtawobrązowe, w młodości omszone. Kora szara, drobno, podłużnie spękana. Rośnie bardzo szybko, w dobrych miejscach roczne przyrosty mogą osiągać lub przekraczać 2 m. Starsze rozrośnięte egzemplarze rosną już znacznie wolniej. Liście nieparzysto pierzaste, bardzo duże, mogące osiągać nawet do 1 m długości, choć zwykle krótsze 50-60 cm długości, złożone z 13-41 listków. Listki wąskojajowate, długości do 12 cm, nagie, ciemnozielone i całobrzegie, a jedynie u nasady z kilkoma ząbkami. Po roztarciu o nieprzyjemnym zapachu. Liście rozwijają się późno i opadają dopiero po przymrozkach, bez przebarwienia. Kwiaty drobne, zielonkawobiałe, zebrane w duże wiechy na szczytach pędów, nieprzyjemnie pachnące. Kwitną od czerwca do lipca. Kwiaty miododajne. Owoce to drobne orzeszki, z obu stron zaopatrzone w nieco skręcone skrzydełka, początkowo żółte, później zaczerwienione. Najobficiej kwitnie i owocuje w upalne lata i na cieplejszych stanowiskach. Naturalnie występuje w północno-wschodnich Chinach. U nas nie do końca odporna na mróz (strefa 6b). W mroźne zimy przemarza dosyć mocno, szczególnie w młodym wieku, starsze drzewa znacznie bardziej odporne. Polecany do najcieplejszych rejonów kraju. W krajach o cieplejszym klimacie bardzo ekspansywny ze względu na wytwarzanie bardzo dużej liczby siewek. Niewybredny, co do rodzaju gleby, bardzo dobrze rośnie zarówno w podłożu żyznym, jak i na gruzowiskach. Odczyn podłoża od lekko kwaśnego po obojętny, odporny na suszę, zanieczyszczenie powietrza oraz zasolenie. Należy unikać sadzenia w podłożu żyznym, gdyż drzewo wtedy rośnie bardzo intensywnie, nie zdąży zdrewnieć i zimą przemarza. Polecany do parków i zieleni osiedlowej. Może być sadzony w miastach, na placach i skwerach, a także przy szerokich ulicach, ale tylko w ciepłych rejonach. Dobre drzewo do obsadzania hałd i terenów przemysłowych. Ozdobne z owoców, zarówno świeżych, jak i suchych, które pozostają na drzewach do połowy zimy. Gatunek wytwarza w niewielkiej ilości odrosty korzeniowe. Pyłek może powodować uczulenia.