Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Kwiaty intensywnie różowe, utrzymujące barwę, małe, 2-3 cm, zebrane w kiście. Liście drobne, błyszczące. Pędy cienkie, przewieszające się i pokrywające podłoże. Wzrost średni, wys. 60-70 cm. Atrakcyjna, zdrowa odmiana, całkowicie odporna na przemarzanie, obficie kwitnąca. Sadzona w grupach, daje ładną barwną plamę. Gęstość sadzenia, 5-6 sz/m2.
Polska odmiana o pokroju wąskokolumnowym, w młodości wąskim, później nieco szerszym, ale zawsze gęstym i regularnym, wytwarzającym kilka równoległych przewodników. Dorasta do wysokości 2 m i 0,6-0,8m szerokości.
Łatwo rośnie na przeciętnej, średniej, dobrze przepuszczalnej glebie w pełnym słońcu do częściowego cienia. Toleruje szeroką gamę gleb. Lubi gleby piaszczyste w pełnym słońcu. Mniej obficie kwitnąca w półcieniu. Zimozielony
Wartościowa bylina, tworząca okazałe kępy, o wysokości do 90 cm, szybko się rozrastająca, o dużym wigorze. Ma klapowane, żywo zielone liście, które jesienią czerwienieją. Duże (o średnicy do 5 cm), niebieskoliliowe kwiaty
Do rodzaju modrzewnica zaliczamy 2 gatunki niskich, zimozielonych krzewinek rosnących w chłodnym klimacie półkuli północnej. W Polsce naturalnie występuje modrzewnica pospolita, zwana także modrzewnicą północną. Gatunek ten, zwykle razem z żurawiną,
Malownicza trawa ozdobna o bardzo cienkich liściach i luźnych, zwiewnych wiechach kwiatostanowych. Jedna z najpiękniejszych, niskich traw ozdobnych o bardzo oryginalnym pokroju, który z każdym podmuchem wiatru ukazuje
Silnie rosnący, rozprzestrzeniający się, karłowaty wiecznie zielony krzew do 40 cm, z jasnozielonymi liśćmi i czystymi białymi kwiatami. Rośnie w dobrze przepuszczonej kwaśnej glebie na pełnym słońcu.
Szybko rosnące drzewo o bardzo wąskim, kolumnowym pokroju. Osiąga 10-15 m wys. i zaledwie 3-5 m szer. Roczne przyrosty do 0,5 m. Wszystkie pędy ułożone pionowo do góry wzdłuż strzelistego pnia. Liście typowe dla gatunku, okrągłe, ząbkowane, 3-10 cm dł., na
Krzew dorastający do wysokości 1,5-1,8 m. Pędy wyprostowane, pokrój jajowaty, nieco spłaszczony, ale nieregularny.Liście 7-9 cm długości, lancetowate, ciemnozielone, z jaśniejszymi nerwami, piłkowane na brzegu, ostro zakończone i zaokrąglone u nasady.
Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 5-6 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości przy podstawie. I
Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 5-6 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości przy podstawie. Igły są krótkie, lekko kłujące, osadzone wokół pędów. Same pędy są stosunkowo cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym. Pierwszy, wiosenny przyrost jest jasnozielony. Cechą charakterystyczną odmiany jest żółtokremowa barwa młodych pędów pojawiających się w drugim, letnim przyroście. Po wyrośnięciu i zdrewnieniu młodych gałązek złocista barwa igieł zmienia się na zieloną, ale wierzchołki pędów jeszcze dosyć długo pozostają żółtawe. Odmiana mało wymagająca, najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych, ale całkiem nieźle radzi sobie na większości przeciętnych, lekko kwaśnych gleb ogrodowych. Stanowisko słoneczne. Roślina odporna na mróz, ale w pierwszych latach uprawy zaleca się cieniowanie roślin od strony południowej na zimę. Lekkie okrycie za pomocą cieniówki lub agrowłókniny zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Jeśli w koronie pojawią się silnie rosnące, długie pędy należy je usuwać, bowiem tego typu rewersje mogą spowodować zagłuszenie odmiany i z czasem jej zanikanie. Odmiana doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji ogrodowych wraz z innymi, wolno rosnącymi roślinami iglastymi. Bardzo dobrze prezentuje się na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych a także w pojemnikach. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę.
Szczegóły produktu
818801
strefa 5b: od -26,1 do -23,3ºC
strefa 6a: od -23,3 do -20,6ºC
strefa 6b: od -20,6 do -17,8ºC
strefa 7a: od -17,8 do -15,0ºC
strefa 7b: od -15,0 do -12,2ºC
strefa 8a: od -12,2 do -9,4ºC
Promocje
1) - 10% rabatu za zakup do 31.03.2025 roku
2)RABATY OD KWOTY ZAKUPU
od 500 do 999 zł - 5%
Od 1000zł - 10 %
Od 2000 zł -20 %
Od 3500 zł -30 %
PROMOCJE SUMUJĄ SIĘ.
1) Dlaczego wiosną trawy są przycięte i mają małą wysokość?
Odp.
Ponieważ najwyższe są np Miskanty, jesienią i zimą, kwietną jesienią i wczesną wiosną powinno ściąć stare łodygi roślin.
2) Dlaczego byliny wczesną wiosną są małe?
Odp.
Ponieważ zapadają na sen zimowy i jest to naturalne, że są mniejsze i od wiosny nabywają wigoru. Są też byliny co oprócz wiosną kwitną latem jesienią jesienią
3) Dlaczego ceny są wyższe niż gdzie indziej.
Odp.
Cena rośliny zależy od wielkości bryły korzeniowej po prawidłowo szkółkowanej ( przesadzanej z mniejszej doniczki do większej wraz z rozrostem bryły ) Czyli im większy pojemnik tym jest starsza i od tego zależy cena rośliny. Wysokość jest na drugim miejscu.
4) Kiedy najlepiej sadzić rośliny?
Odp.
Zakupione w pojemnikach można sadzić prawie przez cały rok ale jednak najlepszą porą roku to jesień: wrzesień, październik i początek listopada tak by rośliny zdążyły się ukorzenić, można jeszcze rośliny sadzić w kwietniu, na początku maja.
Rośliny kopane powinny być posadzone w tym samym dniu co wykopane, obficie podlane po posadzeniu od tego zależy przyjęcie roślin. Dla nie których wymagane jest częste podlewanie ( Tuje) i najlepiej gdy jest automatyczne podlewanie.
5) Co jak wpłacę za roślinę i nie będzie jej to co?
Odp.
W tedy Państwo dostaną zwrot na konto które płatność była zrobiona ale nie wcześniej niż termin wysyłki roślin
6) Ile trwa podróż rośliny?
Odp.
Teraz są wysyłane firmą DHL usługą premium oznacza to gwarancję dostarczenia na następny dzień.
7) Dlaczego rośliny nie są wysyłane za pobraniem?
Odp.
Dlatego, że koszt wysyłki z materiałami i otrzymaniem zwrotu to 90 zł przy wyższych roślinach nawet 150-200 zł i nie ma gwarancji, że klient zamawiający odbierze roślinę tak miałem latem 2023 gdzie przyszło 10 nie odebranych wysyłek. Aby zrobić przelew można poprosić kogoś z swojej rodziny lub udać się na pocztę czy do punktu gdzie można zrobić przelew na konto.
9) Dlaczego na żywopłoty nie są polecane Tuje Szmaragd?
Tuje Szmaragd są to rośliny szpalerowe ( nie można przycinać z boku tylko z góry ) Należy pamiętać, że najstarsze mają 2 metry szerokości. Starsze rośliny nie lubią przesadzania. Tuje powstały w Danii a więc preferują tamtejszy klimat morski czyli wilgotność powietrza a więc nie lubią suchego podłoża. Mam klientów, którzy się pytają potrzebuję Tuji Szmaragd na 130 cm bo wypadły ( klient nie podlewał) albo 200 cm bo wypadły a starsze Tuje nie lubią przesadzania. Po nad to chorują na choroby, są narażone na szkodniki więcej na stronie: https://www.ogrody.wloclawek.pl/pielegnacja-tuji-szmaragd/
Można posadzić inne rośliny na żywopłot niż Tuja Szmaragd ( Tuja Szmaragd nie jest popularna na zachodzie Europy)
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Duże drzewo o pokroju szerokostożkowatym. Konary wyrastają z pnia w regularnych okółkach, poziomo względem podłoża i są szeroko rozpostarte. Osiąga wysokość 10-15 m i rośnie dość szybko osiągając średnicę 5-6 m. Igły długie (2-3 cm długości), sztywne grube
świerk kłujący Glauca Wartburg - gęsta, karłowa odmiana o płaskokulistym pokroju, igły srtebrzystoniebieskie. Wytrzymała na mrozy (strefa 4a. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym.
Duże, dość szybko rosnące drzewo o pokroju szerokostożkowatym. Korona regularna, stosunkowo gęsta. Konary wyrastają z pnia nieco w górę, pędy grube i silne. Dorasta do wysokości 12-15 m. Igły długości 2,5-3,5 cm, ułożone na pędzie promieniście, cienkie,
świerk kłujący ''Kugel Kohout'' - zwarta, karłowa odmiana, igły srebrzystoniebieskie. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli,
Picea pungens 'Sonia' to krzew dorastający do 2 m wysokości. Odmiana charakteryzuje się kulistostożkowatym pokrojem i powolnym wzrostem. Pędy poukładane gęsto. Krótkie igły mają barwę niebieskozieloną. Świerk 'Sonia' preferuje stanowiska słoneczne do półcieniste.
Picea pungens 'Barabits Blue' to wyprostowana, wolno rosnąca odmiana świerka Colorado o gęstych gałęziach i atrakcyjnych, jasnych, srebrzystoniebieskich igłach. Po 10 latach wzrostu dojrzały okaz będzie mierzył 4,5 stopy (1,5 m) wysokości i 2,5 stopy (75 cm) szerokości, a roczna stopa wzrostu wynosi od 4 do 6 cali (10-15 cm). Odmiana ta powstała jako...
Wolno rosnąca odmiana świerka kłującego o wyjątkowo atrakcyjnym, intensywnie niebieskim zabarwieniu igieł. Rośnie w formie ładnego, regularnego, symetrycznego, średnio gęstego stożka, osiągając po 10 latach ok. 1-1,5 m wysokości i 1 m szerokości''
Picea omorika 'Hradec Kralove' Rzadka karłowata forma świerka serbskiego. Igły są niebieskozielone i bardzo żywe. Lepsze ulistnienie niż większość roślin tego gatunku. Pędy rosną 6-9 cm rocznie. Ten drzewo iglaste tworzy okrągłą kulę karłowatą.
Karłowy świerk o pokroju płaskokulistym, u młodych roślin z lekkim zagłębieniem po środku. Ze względu na ten charakterystyczny kształt, bywa nazywany świerkiem gniazdowym. Szczególnie dekoracyjny na wiosnę, w momencie pojawienia się młodych, jasnozielonych przyrostów.
świerk kłujący 'The Blues' - wąska, kolumnowa odmiana o zwisających pędach, igły srebrzystoniebieskie, Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli,
Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika,
Świerk biały 'Conica' December (Picea glauca 'Conica' December) to odmiana o stożkowatym pokroju, dorastająca do 200 cm wysokości po 10 latach. Posiada sztywne pędy, na których osadzone są krótkie igły. Preferuje słoneczne lub lekko zacienione stanowiska oraz żyzne i wilgotne gleby. Polecana do ogrodów przydomowych, do ogrodów skalnych oraz alpinariów,...
świerk kłujący 'Stanley's Pygmy' - miniaturowa, kulista odmiana Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli, także gleby z wysokim poziomem wody gruntowej nie nadają się do uprawy tej odmiany. Wymaga stanowisk słonecznych, w cieniu...
świerk kaukaski 'Juwel' – zwarta, karłowa odmiana o kulistym pokroju, Nie ma specjalnych wymagań glebowych, ale źle znosi gleby wapienne. Najlepiej rośnie na glebach kwaśnych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od zimowych wiatrów. Dobrze prezentuje się z wrzosami i płożącymi krzewinkami,...
świerk biały ''Pendula'' – forma zwisająca, igły srebrzystoniebieskie. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli, także gleby
Bardzo dekoracyjny świerk z koroną w kształcie stożka. Dorosłe igły są zielone, a młode przyrosty różowe, stopniowo przechodzące w krem, co nadaje mu niezwykle fantastyczny wygląd. Wysokość dorosłej 10-letniej rośliny wynosi 2,0 m. Wysokość dorosłego drzewa wynosi 4-5 m.
"To jest złota forma ""Świerku Czarnego"" Jest to odmiana średnio rosnąca do około 3 w ciągu pierwszych 10 lat.Ma piramidalny pokrój, dzięki czemu idealnie nadaje się jako okaz, zwłaszcza na małym trawniku. Ma niezwykłą kolorystykę polegającą na tym, że od spodu igły są niebieskie, a na górze złote. Bardzo rzadko występuje w uprawie."
"Elegancki i wysoce ozdobny okaz lub roślina akcentująca wyrafinowany krajobraz, świerk norweski ""Farnsburg"" to wiecznie zielony drzewo iglaste o bogatych zielonych, gęsto upakowanych, przypominających igły liściach na wdzięcznie kaskadowych gałęziach, które wyginają się na zewnątrz od pnia.
Wolno rosnąca i karłowa odmiana o pokroju stożkowatym, koronie zwartej, bardzo gęstej. Dorasta do wysokości 2-2,5 m i osiąga średnicę 1-1,5 m.Odporna na mrozy (strefa 4). Mało wymagająca co do rodzaju gleby, ale najlepiej rośnie w podłożu gliniasto-piaszczystym,
Wyselekcjonowana w Polsce odmiana o żółtych młodych przyrostach oraz jasnym, limonkowym kolorze starszych igieł. Rośnie nieco wolniej w porównaniu z gatunkiem. Po 10 latach uprawy drzewo osiąga około 3,5-4 m wysokości, przybierając pokrój regularnego stożka.
Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika, dorastają do 1,8-2 m wysokości.
Cenna, karłowa, płaskokulista odmiana świerka, osiągająca po 10 latach zaledwie 0,3-0,5 m średnicy. Pędy cienkie, regularnie wyrastające ze środka krzewu. Igły żywozielone, cienkie, krótkie, 2-5 mm długości, gęsto ułożone i całkowicie okrywające pędy. Nie zawiązuje szyszek. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach...
Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół.
Świerk 'Finedonensis' to rodzaj świerka o dość silnym pokroju stożkowym. Cechą charakterystyczną jest intensywnie żółty kolor wegetacji wiosennej, która po około 3 tygodniach zmienia kolor na zielony. Po 10 latach osiąga około 3 m wysokości. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste o glebie żyznej, umiarkowanie wilgotnej. Dobrze rośnie w cieniu, ale...
Bardzo popularna i cenna, karłowa odmiana świerka o kopulastym pokroju. Młode rośliny tworzą płaskokuliste formy, starsze egzemplarze przyjmują kształt bardzo szerokiego stożka, bez wyraźnego przewodnika. Wzrost powolny. Roczny przyrost 5-8 cm. Po 10 latach osiąga 0,3 m wysokości i 0,8 m średnicy.
Wolno rosnąca dekoracyjna forma świerka kłującego, atrakcyjna dla połączenia złocistożółtego koloru nowych pędów z niebieskim kolorem igieł zeszłorocznych. Maks. wysokość 2 - 2,5 m na 10 lat, przy szerokości ok. 1 - 1,5 m. Maks. wysokość 4 m.
Drzewo o pokroju regularnie stożkowatym. Konary wyrastają z pnia w regularnych okółkach są ustawione poziomo względem podłoża. Gałęzie gęste. Osiąga 10-15 m wysokości i 4-5 m szerokości, rośnie dość szybko. Igły długie (2-2,5 cm), sztywne, grube, kwadratowe lub bocznie spłaszczone
Odmiana świerka kłującego o intensywnie srebrnych igłach i regularnym stożkowym pokroju. Świerk kłujący srebrny jest odmianą świerku kłującego. Występuje w Zachodniej Ameryce Północnej (Góry Skaliste), w stanach Kolorado, Utah, Nowy Meksyk, Wyoming
Odmiana świerka kłującego o silnym wzroście i regularnym pokroju. Od innych podobnych odmian wyróżnia się bardzo regularną, stożkową koroną i ładnym srebrzystoniebieskim wybarwieniem. Wzrost silny, podobny do wzrostu świerków rozmnażanych z siewu
Piękna, wolnorosnąca odmiana świerka serbskiego. Po 20 latach dorasta do 3 m wysokości i średnicy 1,5 m, tworząc gęsty stożek o nieregularnej powierzchni. Pędy krótkie, sztywne. Igły krótkie, 5-10 mm długości, z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, .
Nazwa zbiorowa dla wielu odmian świerka pospolitego o bardzo wąskostożkowym, wręcz kolumnowym pokroju. Wzrost silny, zbliżony do typu. Takie formy były opisywane już w XIX w. Były pozyskiwane dla potrzeb ogrodowych ze stanowisk naturalnych. Występują szczególnie często w lasach w Finlandii i Szwajcarii. .
Odmiana świerka kłującego o silnym wzroście i regularnym pokroju. Od innych podobnych odmian wyróżnia się bardzo regularną, stożkową koroną i ładnym srebrzystoniebieskim wybarwieniem. Wzrost silny, podobny do wzrostu świerków rozmnażanych z siewu.
Pod każdym względem atrakcyjny świerk o gęstym kształcie piramidy. Igły są przez cały rok jasnoniebieskie ze stalowym połyskiem, a w maju, przez 3 tygodnie młode, jasnokremowe igły dodają efektu dekoracyjnego. W wieku 10 lat, wysokość 100 cm, średnica 70 cm Idealny do pojedynczego sadzenia w słonecznym miejscu. Strefa 3 (do -34ºС).
Świerk Meyera jest drzewem o szerokostożkowej, regularnej i dobrze zagęszczonej od samej ziemi koronie, dorastającym do 30 m wysokości. Pień niezbyt gruby, przeważnie osiąga 0, 6 m średnicy w pierśnicy, pokryty szarobrązową, nieregularnie łuszczącą się korą.
Drzewo szybko rosnące, dorastające do wysokości 12-15 m, o wąskim, stożkowatym pokroju. Gałęzie krótkie, skierowane łukowato ku górze, boczne także krótkie, zwisające. Igły 1-2 cm długości i 1-2 mm szerokości, spłaszczone, u młodych roślin ostre i kłujące, u starszych tępe
świerk kłujący 'Thuem' – zwarta, regularna odmiana, wytwarza przewodnik, Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli, także gleby
Polska, karłowa forma świerka o płaskokulistym pokroju. Pędy sztywne, wyrastające nieregularnie. Po dziesięciu latach osiąga ok. 1 m średnicy. Igły krótkie, sztywne, zielone, z lekkim niebieskawym nalotem. Małe wymagania glebowe. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych,
Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 5-6 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości przy podstawie. I
