Schludne, trawiaste kępki o delikatnych zielonych liściach dają dużo ładnych różowych kwiatów podudzia w długim okresie w połowie i późną wiosną. Kompaktowa odmiana z gór Nowej Zelandii.
Kwiaty intensywnie różowe, utrzymujące barwę, małe, 2-3 cm, zebrane w kiście. Liście drobne, błyszczące. Pędy cienkie, przewieszające się i pokrywające podłoże. Wzrost średni, wys. 60-70 cm. Atrakcyjna, zdrowa odmiana, całkowicie odporna na przemarzanie, obficie kwitnąca. Sadzona w grupach, daje ładną barwną plamę. Gęstość sadzenia, 5-6 sz/m2.
Polska odmiana o pokroju wąskokolumnowym, w młodości wąskim, później nieco szerszym, ale zawsze gęstym i regularnym, wytwarzającym kilka równoległych przewodników. Dorasta do wysokości 2 m i 0,6-0,8m szerokości.
Łatwo rośnie na przeciętnej, średniej, dobrze przepuszczalnej glebie w pełnym słońcu do częściowego cienia. Toleruje szeroką gamę gleb. Lubi gleby piaszczyste w pełnym słońcu. Mniej obficie kwitnąca w półcieniu. Zimozielony
Wartościowa bylina, tworząca okazałe kępy, o wysokości do 90 cm, szybko się rozrastająca, o dużym wigorze. Ma klapowane, żywo zielone liście, które jesienią czerwienieją. Duże (o średnicy do 5 cm), niebieskoliliowe kwiaty
Do rodzaju modrzewnica zaliczamy 2 gatunki niskich, zimozielonych krzewinek rosnących w chłodnym klimacie półkuli północnej. W Polsce naturalnie występuje modrzewnica pospolita, zwana także modrzewnicą północną. Gatunek ten, zwykle razem z żurawiną,
Malownicza trawa ozdobna o bardzo cienkich liściach i luźnych, zwiewnych wiechach kwiatostanowych. Jedna z najpiękniejszych, niskich traw ozdobnych o bardzo oryginalnym pokroju, który z każdym podmuchem wiatru ukazuje
Silnie rosnący, rozprzestrzeniający się, karłowaty wiecznie zielony krzew do 40 cm, z jasnozielonymi liśćmi i czystymi białymi kwiatami. Rośnie w dobrze przepuszczonej kwaśnej glebie na pełnym słońcu.
Szybko rosnące drzewo o bardzo wąskim, kolumnowym pokroju. Osiąga 10-15 m wys. i zaledwie 3-5 m szer. Roczne przyrosty do 0,5 m. Wszystkie pędy ułożone pionowo do góry wzdłuż strzelistego pnia. Liście typowe dla gatunku, okrągłe, ząbkowane, 3-10 cm dł., na
Krzew dorastający do wysokości 1,5-1,8 m. Pędy wyprostowane, pokrój jajowaty, nieco spłaszczony, ale nieregularny.Liście 7-9 cm długości, lancetowate, ciemnozielone, z jaśniejszymi nerwami, piłkowane na brzegu, ostro zakończone i zaokrąglone u nasady.
Nie dostępne, mogą być prawdopodobnie w wrześniu 2025
Picea abies 'Formanek' - świerk pospolity
815201
Łatwo rośnie na średnio kwaśnych, równomiernie wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach na stanowiskach słonecznych. Dobrze spisuje się na żyznych glebach piaszczystych. Preferuje chłodne letnie klimaty i często rośnie słabo na południe od strefy 7 USDA.
Łatwo rośnie na średnio kwaśnych, równomiernie wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach na stanowiskach słonecznych. Dobrze spisuje się na żyznych glebach piaszczystych. Preferuje chłodne letnie klimaty i często rośnie słabo na południe od strefy 7 USDA. Ugruntowane rośliny mają pewną tolerancję na suche gleby.Cechy godne uwagi Picea abies, powszechnie nazywany świerkiem norweskim, jest dużym, piramidalnym wiecznie zielonym drzewem iglastym, które pochodzi z gór północnej i środkowej Europy na wschód od Uralu. W swoim rodzimym europejskim środowisku zwykle dojrzewa do 30-45 m (czasami do 60 m) wysokości. Jest powszechnie sadzona w chłodnych i umiarkowanych regionach Ameryki Północnej, gdzie zazwyczaj dojrzewa do znacznie niższej wysokości 12-18m' (rzadziej do30m'). Charakteryzuje się szybkim wzrostem. Gałęzie główne są lekko skierowane do góry, ale gałęzie drugorzędne zwisają w miarę dojrzewania drzewa. Gałęzie są pokryte spiralnie ułożonymi, czworobocznymi, igłowymi, ciemnozielonymi liśćmi, które są przymocowane u ich nasady do maleńkich kołków. Cylindryczne szyszki nasienne (do 9 cali długości) są zwisające. Przez lata nazwano ponad 150 odmian (głównie karłowate).Nazwa rodzajowa pochodzi podobno od łacińskiego słowa pix , które oznacza smołę w odniesieniu do lepkiej żywicy zwykle występującej w korze świerkowej. Specyficzny epitet odnosi się do jego podobieństwa do rodzaju Abies (jodła). 'Formanek' to wolno rosnąca odmiana płacząca i rozłożysta. Jeśli są postawione, gałęzie płaczą w dół. Jeśli nie zostaną spętane, gałęzie rozłożą się po ziemi, tworząc niską, płaską matę liści. W ciągu pierwszych 10 lat formy prostaty zwykle rosną 1,8-3,6 m, ale rozrastają się do 1,8-3,4 m szerokości.
Szczegóły produktu
815201
strefa 5b: od -26,1 do -23,3ºC
strefa 6a: od -23,3 do -20,6ºC
strefa 6b: od -20,6 do -17,8ºC
strefa 7a: od -17,8 do -15,0ºC
strefa 7b: od -15,0 do -12,2ºC
strefa 8a: od -12,2 do -9,4ºC
Promocje
1) - 10% rabatu za zakup do 31.03.2025 roku
2)RABATY OD KWOTY ZAKUPU
od 500 do 999 zł - 5%
Od 1000zł - 10 %
Od 2000 zł -20 %
Od 3500 zł -30 %
PROMOCJE SUMUJĄ SIĘ.
1) Dlaczego wiosną trawy są przycięte i mają małą wysokość?
Odp.
Ponieważ najwyższe są np Miskanty, jesienią i zimą, kwietną jesienią i wczesną wiosną powinno ściąć stare łodygi roślin.
2) Dlaczego byliny wczesną wiosną są małe?
Odp.
Ponieważ zapadają na sen zimowy i jest to naturalne, że są mniejsze i od wiosny nabywają wigoru. Są też byliny co oprócz wiosną kwitną latem jesienią jesienią
3) Dlaczego ceny są wyższe niż gdzie indziej.
Odp.
Cena rośliny zależy od wielkości bryły korzeniowej po prawidłowo szkółkowanej ( przesadzanej z mniejszej doniczki do większej wraz z rozrostem bryły ) Czyli im większy pojemnik tym jest starsza i od tego zależy cena rośliny. Wysokość jest na drugim miejscu.
4) Kiedy najlepiej sadzić rośliny?
Odp.
Zakupione w pojemnikach można sadzić prawie przez cały rok ale jednak najlepszą porą roku to jesień: wrzesień, październik i początek listopada tak by rośliny zdążyły się ukorzenić, można jeszcze rośliny sadzić w kwietniu, na początku maja.
Rośliny kopane powinny być posadzone w tym samym dniu co wykopane, obficie podlane po posadzeniu od tego zależy przyjęcie roślin. Dla nie których wymagane jest częste podlewanie ( Tuje) i najlepiej gdy jest automatyczne podlewanie.
5) Co jak wpłacę za roślinę i nie będzie jej to co?
Odp.
W tedy Państwo dostaną zwrot na konto które płatność była zrobiona ale nie wcześniej niż termin wysyłki roślin
6) Ile trwa podróż rośliny?
Odp.
Teraz są wysyłane firmą DHL usługą premium oznacza to gwarancję dostarczenia na następny dzień.
7) Dlaczego rośliny nie są wysyłane za pobraniem?
Odp.
Dlatego, że koszt wysyłki z materiałami i otrzymaniem zwrotu to 90 zł przy wyższych roślinach nawet 150-200 zł i nie ma gwarancji, że klient zamawiający odbierze roślinę tak miałem latem 2023 gdzie przyszło 10 nie odebranych wysyłek. Aby zrobić przelew można poprosić kogoś z swojej rodziny lub udać się na pocztę czy do punktu gdzie można zrobić przelew na konto.
9) Dlaczego na żywopłoty nie są polecane Tuje Szmaragd?
Tuje Szmaragd są to rośliny szpalerowe ( nie można przycinać z boku tylko z góry ) Należy pamiętać, że najstarsze mają 2 metry szerokości. Starsze rośliny nie lubią przesadzania. Tuje powstały w Danii a więc preferują tamtejszy klimat morski czyli wilgotność powietrza a więc nie lubią suchego podłoża. Mam klientów, którzy się pytają potrzebuję Tuji Szmaragd na 130 cm bo wypadły ( klient nie podlewał) albo 200 cm bo wypadły a starsze Tuje nie lubią przesadzania. Po nad to chorują na choroby, są narażone na szkodniki więcej na stronie: https://www.ogrody.wloclawek.pl/pielegnacja-tuji-szmaragd/
Można posadzić inne rośliny na żywopłot niż Tuja Szmaragd ( Tuja Szmaragd nie jest popularna na zachodzie Europy)
Komentarze (0)
Oceń
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.
Twoje zgłoszenie nie może zostać wysłane
Napisz swoją opinię
Recenzja została wysłana
Twój komentarz został dodany i będzie widoczny jak tylko zatwierdzi go moderator.
Płacząca, niebiesko-szara odmiana świerka Engelmanna. Igły są jasnoniebieskie. Bardzo odporny na zimno wybór, który jest zarówno pełen wdzięku, jak i niesamowity dla krajobrazu. Warstwy niebiesko-zielonych liści wdzięcznie i delikatnie układają się kaskadowo,
Malowniczy świerk o wąskim, stożkowym pokroju, znaleziony w Czechach na przełomie XIX i XX wieku, w lesie koło zamku Červený Hrádek, zwanym wówczas Rothenhaus. Wzrost wolniejszy niż typowego świerka pospolitego. Dorasta do 6-10 m wysokości i 2,5-3 m szerokości.
"To jest złota forma ""Świerku Czarnego"" Jest to odmiana średnio rosnąca do około 3 w ciągu pierwszych 10 lat.Ma piramidalny pokrój, dzięki czemu idealnie nadaje się jako okaz, zwłaszcza na małym trawniku. Ma niezwykłą kolorystykę polegającą na tym, że od spodu igły są niebieskie, a na górze złote. Bardzo rzadko występuje w uprawie."
Drzewo o pokroju regularnie stożkowatym. Konary wyrastają z pnia w regularnych okółkach są ustawione poziomo względem podłoża. Gałęzie gęste. Osiąga 10-15 m wysokości i 4-5 m szerokości, rośnie dość szybko. Igły długie (2-2,5 cm), sztywne, grube, kwadratowe lub bocznie spłaszczone
Świerk kłujący , choć pochodzi z lasów Gór Skalistych Kanady i USA, jest tutaj bardzo udomowionym drzewem. Szczególnie popularne są tu odmiany o niebieskawych igłach. Zwykle rosną wolno, dlatego są częstym wyborem do mniejszych ogrodów jako ciekawi.
Karłowa i bardzo wolno rosnąca odmiana o pokroju kulistospłaszczonym, niekiedy kulisto stożkowatym. Pędy bardzo gęste, sztywne i krótkie, skierowane do góry. Dorasta do wysokości 0,3-0,6 m i osiąga średnicę do 0,5-0,8 m. Roczne przyrosty nie przekraczają 2-4 cm długości.Igły krótkie,.
Wolno rosnąca dekoracyjna forma świerka kłującego, atrakcyjna dla połączenia złocistożółtego koloru nowych pędów z niebieskim kolorem igieł zeszłorocznych. Maks. wysokość 2 - 2,5 m na 10 lat, przy szerokości ok. 1 - 1,5 m. Maks. wysokość 4 m.
Karłowa odmiana, rosnąca początkowo w formie spłaszczonej kuli. Z czasem wytwarza przewodnik, przybierając kształt nieregularnego, zaokrąglonego stożka. Rośnie bardzo powoli. W wieku 10 lat osiąga 0,7 m wysokości i ok. 1 m szerokości. Bardzo stare egzemplarze, po wytworzeniu przewodnika, dorastają do 1,8-2 m wysokości.
Nowa, jedna z najlepiej wybarwionych odmian świerka kłującego, o rzeczywiście srebrnych igłach. Pokrój regularny, stożkowaty. Bardzo gęste ugałęzienie. Rośnie średnio silnie. Roczny przyrost 15-20 cm. Po 10 latach osiąga 1,8 m wysokości i 1 m szerokości.
świerk kłujący Montgomery – zwarta, regularna odmiana, wytwarza przewodnik, Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli, także
Picea omorika 'Hradec Kralove' Rzadka karłowata forma świerka serbskiego. Igły są niebieskozielone i bardzo żywe. Lepsze ulistnienie niż większość roślin tego gatunku. Pędy rosną 6-9 cm rocznie. Ten drzewo iglaste tworzy okrągłą kulę karłowatą.
Karłowy świerk o pokroju płaskokulistym, u młodych roślin z lekkim zagłębieniem po środku. Ze względu na ten charakterystyczny kształt, bywa nazywany świerkiem gniazdowym. Szczególnie dekoracyjny na wiosnę, w momencie pojawienia się młodych, jasnozielonych przyrostów.
Niewielkie drzewko dorastające do 5-7 m wysokości, o wyraźnym przewodniku. Konary wyrastają z pnia w okółkach, niemal poziomo, ale zaraz zaczynają opadać. Boczne gałązki także opadają. Pokrój drzewa jest płaczący, stosunkowo wąski.
Cenna, karłowa, płaskokulista odmiana świerka, osiągająca po 10 latach zaledwie 0,3-0,5 m średnicy. Pędy cienkie, regularnie wyrastające ze środka krzewu. Igły żywozielone, cienkie, krótkie, 2-5 mm długości, gęsto ułożone i całkowicie okrywające pędy. Nie zawiązuje szyszek. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach...
Odmiana bardzo powoli rosnąca ,o pokroju bardzo regularnego stożka, o cienkich, sztywnych pędach. Dorasta do wysokości 1,5-2,5 m, przy średnicy u podstawy dochodzącej do 1,5 m. Niekiedy wytwarza dwa lub więcej przewodników, a wtedy mamy do czynieni
Drzewo o wąskiej, stożkowatej koronie, zwykle ugałęzione do samej ziemi. Po dwudziestu latach osiąga 10-12 m wysokości i średnicę na dole korony ok. 1,5 m. Boczne konary łukowato wygięte, z długimi odgałęzieniami malowniczo zwisającymi w dół.
Płożąca odmiana świerka, niewytwarzająca przewodnika, zwykle jednak uprawiana, jako forma szczepiona lub też prowadzona przy przewodniku. Jej wysokość uzależniona od wysokości szczepienia lub też wysokości palika, przy którym była prowadzona.
Drzewo szybko rosnące, dorastające do wysokości 30 m, w naszych warunkach zwykle niższe (20 m), o zróżnicowanym pokroju. Większość egzemplarzy ma korony wąskie, strzeliste, ale zdarzają się egzemplarze o koronie szerszej. Gałęzie krótkie skierowane łukowato ku górze. Gałęzie boczne, także krótkie, zwisające.Odporny na mróz (strefa 5a). Mało wymagający co...
Duże, dość szybko rosnące drzewo o pokroju szerokostożkowatym. Korona regularna, stosunkowo gęsta. Konary wyrastają z pnia nieco w górę, pędy grube i silne. Dorasta do wysokości 12-15 m. Igły długości 2,5-3,5 cm, ułożone na pędzie promieniście, cienkie,
świerk pospolity ''Widłak'' – pokrój luźny. pędy z małą liczbą odgałęzień. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych. Odmiana wrażliwa na suche powietrze i zanieczyszczenia przemysłowe. Wymaga stanowisk nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach...
Gęsta, karłowa, wolno rosnąca odmiana świerka. Po 10 latach osiąga 0,5-0,7 m wysokości. Po wielu latach dorasta do 2,5 m. W młodym wieku forma prawie kulista, z czasem stożkowa, z kilkoma przewodnikami. Ze środka krzewu wyrastają we wszystkich kierunkach grube,
Pod każdym względem atrakcyjny świerk o gęstym kształcie piramidy. Igły są przez cały rok jasnoniebieskie ze stalowym połyskiem, a w maju, przez 3 tygodnie młode, jasnokremowe igły dodają efektu dekoracyjnego. W wieku 10 lat, wysokość 100 cm, średnica 70 cm Idealny do pojedynczego sadzenia w słonecznym miejscu. Strefa 3 (do -34ºС).
Piękna, wolnorosnąca odmiana świerka serbskiego. Po 20 latach dorasta do 3 m wysokości i średnicy 1,5 m, tworząc gęsty stożek o nieregularnej powierzchni. Pędy krótkie, sztywne. Igły krótkie, 5-10 mm długości, z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, .
Duże drzewo dorastające do wysokości 15 m, w młodości bardzo luźne, z kilkoma grubymi, wężowatymi gałęziami, szeroko rozłożonymi, praktycznie nierozgałęzionymi. Starsze egzemplarze powoli się zagęszczają, wytwarzając zwisające gałęzie. Pokrój szerokostożkowaty,
Naprawdę odmienna odmiana znana z wyglądu nowych gałęzi wyczyńca, z jasnoniebieskimi igłami na końcach gałęzi krótszymi niż igły u podstawy; doskonale nadaje się do sadzenia buforowego i jako efektowne drzewo akcentujące Iseli Foxtail Spruce ma atrakcyjne niebieskie liście.
Odmiana świerka kłującego o silnym wzroście i regularnym pokroju. Od innych podobnych odmian wyróżnia się bardzo regularną, stożkową koroną i ładnym srebrzystoniebieskim wybarwieniem. Wzrost silny, podobny do wzrostu świerków rozmnażanych z siewu
Oto bardzo unikalna odmiana Picea engelmannii, która została znaleziona przez Szkółkę Buchholz w partii sadzonek. 'Blue Magoo' to średnio rosnący wyprostowany iglak z krótkimi szaroniebieskimi igłami i gęstą, symetryczną strukturą rozgałęzień.
Duże drzewo dorastające do 10 m wysokości, o pokroju stożkowatym.Odporna na mrozy (strefa 2). Najlepszym podłożem są gleby gliniasto-piaszczyste, zasobne w próchnicę, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśne. Nie lubi gleb suchych i piaszczystych,
Wolno rosnąca odmiana o pokroju szerokostożkowatym. W młodym wieku półkulista, bez przewodnika, po kilku latach wytwarza się przewodnik. Dorasta do wysokości 3-5 m i osiąga średnicę do 3 m. Pędy krótkie poziome. Igły sztywne, grube, długości do 3 cm,
Jest to karłowa odmiana świerka o stożkowatym pokroju i powolnym wzroście. Początkowo tworzy zwarty, gęsty krzew. Z czasem wytwarza przewodnik. Stare egzemplarze są stożkowate, bardzo zwarte, choć nieregularne. Boczne gałęzie nieco zwisają.
świerk kłujący 'The Blues' - wąska, kolumnowa odmiana o zwisających pędach, igły srebrzystoniebieskie, Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym. Na glebach suchych i piaszczystych rośnie powoli,
wierzbówka kiprzyca - bylina dorasta do 1,5 m wys., jasnoróżowe kwiatostany, Okazała bylina, prawdziwa ozdoba krajobrazu - obecna na skrajach lasów, leśnych polanach, w przydrożnych rowach. Entuzjaści przypisują jej wiele zalet medycznych i kulinarnych. Purpurowe kwiaty są atrakcyjnym pożytkiem dla pszczół. Lubi podłoże bogate w azot. Jej angielska nazwa...
Szybko rosnące dość duże drzewo dorastające do 10 m wysokości, o pokroju kolumnowym. Korona wąska, dość gęsta. Pędy grube i silne, wyrastają z pnia pod ostrym kątem. Igły sztywne, grube, długości do 2,5 cm, kwadratowe lub bocznie spłaszczone długo i ostro zakończone,
Nazwa zbiorowa dla wszystkich form o cechach gatunku, srebrzystym zabarwieniu igieł i nieznanej tożsamości odmianowej. Poszczególne egzemplarze mogą różnić się pomiędzy sobą, ponieważ zwykle rośliny rozmnażane są przez wysiew nasion, a następnie selekcję
Świerk Meyera jest drzewem o szerokostożkowej, regularnej i dobrze zagęszczonej od samej ziemi koronie, dorastającym do 30 m wysokości. Pień niezbyt gruby, przeważnie osiąga 0, 6 m średnicy w pierśnicy, pokryty szarobrązową, nieregularnie łuszczącą się korą.
Wyprostowane drzewo o ładnym, wąskostożkowym pokroju. Korona gęsta, niezbyt regularna, ugałęziona do samej ziemi. Rośnie wolno. W wieku 10 lat osiąga 2,5 m wysokości i 1,5 m szerokości. Po wielu latach dorasta do 10 m wysokości i 3-4 m szerokości korony.
Zimozielone drzewo dorastające do 12-15 m wysokości. Przewodnik wyraźny, gałęzie wyrastające z przewodnika skierowane do dołu, niemal do niego przylegając. Korona bardzo symetryczna, wąska i gęsta.Wytrzymała na mrozy (strefa 5a). Tolerancyjna w stosunku do gleby,
Wolnorosnąca odmiana świerka serbskiego, przybierająca kształt szerokiego stożka o nieregularnej powierzchni. Po 10 latach dorasta do 0,6 m wysokości i 0,75 m średnicy. Pędy krótkie, sztywne. Młode przyrosty złociste. Igły krótkie, 5-10 mm długości
świerk kłujący Glauca Wartburg - gęsta, karłowa odmiana o płaskokulistym pokroju, igły srtebrzystoniebieskie. Wytrzymała na mrozy (strefa 4a. Mało wymagająca co do rodzaju gleb, wymaga podłoża stosunkowo żyznego, wilgotnego, ale nie mokrego, o odczynie kwaśnym.
Łatwo rośnie na średnio kwaśnych, równomiernie wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach na stanowiskach słonecznych. Dobrze spisuje się na żyznych glebach piaszczystych. Preferuje chłodne letnie klimaty i często rośnie słabo na południe od strefy 7 USDA.
